จนมา เจอใครคนหนึ่ง โพสเอาไว้
..
ความทรงจำ เป็นสิ่งที่ล้ำค่า ผมว่าเหมือนเป็นพรจากสวรรค์ น่าจะเป็นสิ่งที่เป็นข้อดี มากกว่าสิ่งที่เป็นข้อร้ายนะครับ ..
แปลกใจที่ผมเองกลับมองว่า การลืมง่าย หรือ ความลืมเลือน
ดูน่าจะเป็นเรื่องเศร้าของชีวิตมนุษย์ซะมากกว่า
ตัวผมเอง เริ่มที่จะลืมๆเลือนๆอะไรไปเยอะแล้วครับ
หรือเป็นเพราะว่าบางอย่างเราไม่อยากจำ มันก็เลยไม่จำก็ได้
แต่ บางครั้งหลายๆเรื่องเราก็อยากจำ อยากเก็บไว้ในใจนะครับ แต่มันกลับนึกไม่ออก ไม่รู้ยังไง เรื่องสำคัญหลายต่อหลายเรื่อง ผมก็กลับจำไม่ได้ แปลกใจตัวเองอยู่เหมือนกัน
ลองนึกถึงตัวเองว่า ถ้าเป็นตัวละครในหนังอย่าง Eternal Sunshine of spoless mind หรือว่า The Notebook หรือว่า ความจำสั้น แต่รักฉันยาว แบบนั้นผมว่าน่าเศร้ากว่าอีกนะครับ มีความรักอยู่เต็มเปี่ยม แต่กลับจำอะไรไม่ได้เลย หรือไม่เหลือความทรงจำของความรักเอาไว้อยู่เลย ...
ผมก็เลยเลือกที่จะไม่ลืม ว่าจะไม่ลืมเรื่องทุกอย่าง เก็บไว้ เพราะอย่างน้อยในช่วงชีวิตที่ผ่าน สิ่งเหล่านั้นมันก็มีคุณค่า วันนี้มันผ่านไปแล้ว กลับไปไม่ได้แต่เราคิดถึงมันได้เสมอ จนกว่าเราจะถูกเวลามาทำร้าย ถูกชะตาพาให้ไป
