เวลา

วันนี้เหลืออะไรบ้าง.....นั่งถามตัวเองอีกครั้งหลังจากที่ผาดโผนมานาน
วันก่อนๆไม่เคยมองสิ่งที่พอมีพอได้หรือเราเสียกับได้อะไรมากกว่า
เพราะอะไรเราเองก็ไม่รู้.........หรือเพราะเรายังคิดด้วยวัยที่เยาว์
เรามองไม่เห็นเรายังอยู่บนทางที่มีให้เราเลือกอีกมากเราไปด้วยฝัน
ฝันที่มีทั้งฝันลวงและฝันที่เราสร้างแบบที่เราไม่แคร์สังคมหรือใคร
เวลาของเราในวันนั้นมันช่างเหลือเหลือเสียเหลือเกินเราปล่อยมัน
คนที่ผ่านเข้ามามันช่างรวดเร็วจนเราเก็บรายละเอียดไว้แทบไม่ทัน
เราหลงลืมบางอย่างไปแบบเสียไม่ได้ในวันนั้นนั้นที่เราลืมหรือแกล้ง

ความจริงเรื่องวันเวลาไม่มีเก่า-ไม่มี ใหม่ในตัวมันเอง ความเก่า-ความใหม่ เกิดจากคนสมมติขึ้นมา เราทุกคนควรที่จะ ทบทวนความหลัง ระวังความผิด เตือนจิตของตน อดทนอดกลั้น มุ่งมั่นพัฒนา เพื่อนำพาชีวิตให้พ้นจากขวากหนามแห่งความผิดพลาดเสื่อมเสีย แล้วท่านจะพบกับความสุขความเจริญในชีวิตแน่นอน และสิ่งสำคัญ ต้องยอมรับฟังความคิดเห็น-คำติชมของผู้อื่นนั่นแหละเป็นกระจกส่องดูตัวเรา อย่างดีที่สุด.....

Don’t wait for what you want to come to you.
Go after it with all that you are, knowing that life will meet you halfway.
อย่ามัวแต่คอยให้โชคชะตานำอะไรมาให้
ต้องลุกขึ้นสู้ และพยายามไปให้ถึงเส้นชัยด้วยตัวคุณเอง
รวมทั้งอย่ารอคอยให้ใครมารัก ถ้าคุณไม่เริ่มต้นที่จะรักก่อน
Don’t feel like you’ve lost, when plans and dreams fall short of your hopes.
Anytime you learn something new about yourself or about life,
You have progressed.
และหากพบอุปสรรคขวากหนาม อย่าเพิ่งท้อถอย
จงเรียนรู้จากมัน เรียนรู้ว่าคนเราผิดพลาดกันได้
เรียนรู้ถึงการพลัดพราก เรียนรู้ถึงความไม่เที่ยงแท้แน่นอน
การเรียนรู้นั้นถือเป็นก้าวหนึ่งของความสำเร็จข้างหน้า
ทำวันนี้ให้ดีที่สุด เพื่อที่พรุ่งนี้ จะได้ไม่เสียใจกับอดีตที่ผ่านมา
ดังคำพูดที่ว่า
“อย่าปล่อยให้ชีวิตผ่านไปอย่างไร้ค่า จงคิดว่าทุกๆวันที่ผ่านพ้นไป คือส่วนหนึ่งของชีวิตเรา”