เริ่มคิดอย่างนี้...

1 ยิ่งใกล้ภาพบางอย่างอาจเปลี่ยนไป
มีอะไรให้เรียนรู้มากกว่าเดิม
การตัดสิน
ไม่สำคัญเท่ากับความเข้าใจ
จะสำคัญอย่างไร
ถ้ามัวแต่วิจารณ์แต่ข้อบกพร่อง
โดยมองข้ามความปราถนาดี
2  พูด...กับคนที่พร้อมจะฟัง
3  ไม่มี....กับไม่เห็นว่ามีนี่ต่างกันนะ ลองนึกดู
4  ระหว่างการทำงานให้หนักขึ้น
กับการลดสิ่งทีไม่จำเป็นออกไปบ้าง
อย่างหลังดูจะสุขใจมากกว่านะ
5  การพูดความจริงเป็นสิ่งที่ดี
แต่จะดียิ่งๆขึ้นไปอีก
ถ้ามันถูกที่ ถูกเวลา
6  ควรให้โอกาสตัวเอง ทำตามหัวใจสั่งบ้างนะ
ถึงแม้มันอาจจะดูลำบาก และแตกต่างจากคนอื่นบ้างก็ตาม
อย่างน้อยมันก็จะไม่ติดค้างอยู่ในหัวใจ
7  บ้างครั้งความไม่ชัดเจน...ก็อาจจะซ่อนความงดงามอยู่ในที
ซึ่งหากเราได้เรียนรู้ว่า บางสิ่งไม่อาจจะแสดงให้เรารู้แจ้งได้ ณ เวลาหนึ่ง
จนเมื่อถึงกาลของมัน ชัดหรือไม่ชัด ก็ไม่สำคัญไปกว่า
การรับรู้ หรือ แปลความหมาย
เป็นบทเรียนของชีวิต
ซึ่งจะเป็นประโยชน์ในการเรียนรู้กันและกันมากขึ้น
ทุกอย่าง
ย่อมมีเวลาของมัน
8 คำดูถูกดูแคลนแท้จริงไม่มีอะไร ถ้าไม่เก็บเอาไปใส่สมอง
9 ถ้าพบใครก็ตามที่คุณคิดว่าดีกับคุณ จงใช้เวลาพิสูจน์ความคิดของคุณ
เพียงแต่คุณอย่าละที่จะทำดีให้กับเขาอย่างสม่ำเสมอ
10 อย่าเห็นว่าเป็นความผิดเล็กน้อยจึงได้กระทำ
อย่าเห็นว่าเป็นความดีเล็กน้อยจึงไม่กระทำ
11 ไม่รีบร้อนจนเกินไปจนลืมความสง่างาม 
บางเรื่อง บางสิ่ง บางเวลา
เราอาจจะปล่อยให้มันเป็นไปเสียบ้าง
บางที
12 คนที่อยู่ข้างๆเราไม่จำเป็นจะต้องฝันเหมือนเราก็ได้
 

13 คำถามอยู่ที่ว่า...มันจะไปได้ดีแค่ไหน? 
มากกว่าเราทำได้ดีแค่ไหน?....ต่างหาก
14 บางที่สิ่งที่เราได้เห็น มันก็ไม่ได้เป็นสิ่งที่สวยงามเสมอไป 
และสิ่งที่เรามี อาจจะไม่ได้ดีเสมอใคร แต่บางที่มันก็จำเป็นที่จะต้องมีเท่านั้น
15 คำสอนพระพุทธองค์นำพาไปปฎิบัติแล้วเกิดสุขที่แท้

 

ขอบคุณกำลังใจที่มีให้เสมอ